Ett tröstens ord i striden:

Tack, Vårdnadsriskbolag
för vård av individen
av allra främsta slag,
den ömsinta rutinen
att lufta kroppen min,
sen ge tillbaks urinen
som klibbar vid mitt skinn.

En lovsång vill jag höja!
Ni såg min individ.
Ni vägde just min blöja!
Nu går jag bort i frid.

Mats Nörklit